Pandit (tytuł)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pandit (dewanagari पण्डित, trl. paṇḍita, trb. pandita, uczony, tybet. pan-czen) – sanskrycki tytuł nadawany erudytom hinduistycznym, jak również indyjskim profesjonalistom w jakiejkolwiek dyscyplinie teoretycznej. Współcześnie niewielki procent braminów staje się panditami, najczęściej w zakresie literatury sanskryckiej[1]. Spoczywa na nich obowiązek prezentowania wykładni z pism religijnych w sposób wiążący[2]. Współcześnie holenderska Arja Samadź uznaje w funkcjach panditów kobiety[3]. Bywali też tak tytułowani nauczyciele w Indiach Brytyjskich[4]. We współczesnej angielszczyźnie pundit oznacza eksperta politycznego, publicystę, np. Rusha Limbaugha.