Papirus 6
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Papirus 6 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem (ε 021 w systemie von Sodena)[1] – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na IV. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana, Listu Jakuba oraz 1 Listu Klemensa[2]. Większa część kodeksu zaginęła.
Szybkie fakty Data powstania, Rodzaj ...
Jan 10,1-10 | |||
Data powstania |
IV wiek | ||
---|---|---|---|
Rodzaj |
kodeks papirusowy | ||
Numer |
| ||
Zawartość |
Ewangelia Jana † | ||
Język |
grecko-koptyjski | ||
Rozmiary |
[28] × [15] cm | ||
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski | ||
Kategoria |
II | ||
Miejsce przechowywania |
Bibliothèque nationale et universitaire | ||
|
Zamknij