Parlamentariusz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Parlamentariusz (fr. parlementaire od parler, pol. mówić)[1] – w czasie wojny posłaniec kierowany do dowództwa wojsk przeciwnika w celu omówienia możliwości zawieszenia broni lub kapitulacji jednej ze stron.
Ten artykuł dotyczy parlamentariusza. Zobacz też: parlamentarzysta. |
Delegacja taka wyposażona jest zazwyczaj w białą flagę[2], co zgodnie z konwencjami wojennymi sygnalizuje żołnierzom przeciwnika, że niosący ją żołnierze nie podejmują działań bojowych. W związku z tym prawnie zabronione jest atakowanie ich[3]. Po przekroczeniu linii frontu często nakazuje się założyć na oczy opaskę, uniemożliwiającą zapamiętanie topografii i rozmieszczenia wojsk przeciwnika. Zgodnie z konwencjami międzynarodowymi, po wykonaniu zadania (na przykład po przekazaniu propozycji kapitulacji) delegacja parlamentariuszy odsyłana jest z powrotem w kierunku własnych linii.
Prawnie zakazane jest udawanie zamiaru prowadzenia rokowań pod osłoną białej flagi lub udawanie poddania się[4].
- Parlamentariusze niemieccy (z przepaskami na oczach) w towarzystwie żołnierzy radzieckich przed kapitulacją Festung Breslau 6 maja 1945
- Amerykański parlamentariusz z zawiązanymi oczami prowadzony przez dwóch niemieckich żołnierzy (listopad 1944)