Partia (wojsko)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Partia – doraźnie zorganizowany oddział wojska I Rzeczypospolitej składający się zazwyczaj z kilku-kilkunastu chorągwi jazdy organizacyjnie przyporządkowanych różnym pułkom.
Na czele partii stał regimentarz[1] mianowany przez hetmana. Regimentarz wykonywał określone zadanie bojowe lub sprawował dowództwo nad chorągwiami rozłożonymi w danym rejonie na leżach zimowych.
W 1765 roku Komisja Wojskowa Koronna podzieliła cała jazdę polskiego autoramentu na partie.