Paweł Karol Sanguszko
marszałek wielki litewski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Paweł Karol Sanguszko?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Paweł Karol Sanguszko herbu Pogoń Litewska (ur. 1680, zm. 14 kwietnia 1750 w Zahajcach[2] na Wołyniu) – książę, marszałek wielki litewski od 1734, marszałek nadworny litewski od 1713, podskarbi nadworny litewski od 1711. VII ordynat ostrogski, pułkownik gwardii litewskiej, starosta krzemieniecki i czerkaski, odznaczony Orderem Orła Białego[3]. W 1708 roku był stolnikiem litewskim, w 1709 roku ustąpił z urzędu po powrocie Augusta II Mocnego[4], sędzia kapturowy na sejmie elekcyjnym 1733 roku[5].
Pogoń Litewska | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec |
Hieronim Sanguszko (1651–1684) | ||
Matka |
Konstancja Sapieżanka (1651–1691) | ||
Żona |
Bronisława Pieniążkówna | ||
Dzieci |
Janusz Aleksander (1712–1775) | ||
Odznaczenia | |||
|
Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym[6]. W czasie elekcji w 1733 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego[7]. Był elektorem Augusta III Sasa w 1733 roku[8]. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej[9].