Persefona
bogini w mitologii greckiej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Persefona (także; gr. Περσεφόνη Persephónē, gr. Κόρη Kórē, łac. Proserpina ‘dziewczyna’) – w mitologii greckiej małżonka Hadesa, władczyni świata podziemnego i opiekunka dusz zmarłych. Była córką Demeter i Zeusa. W mitologii rzymskiej Persefonę utożsamiono z Prozerpiną.
Zobacz też: inne znaczenia. |
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „Korē”. Zobacz też: książka A. Szczeklika, Kore. O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny. |
bogini władczyni świata podziemnego, opiekunka dusz zmarłych | |||
Persefona – rzeźba Dominikusa Auliczka (1778) w Schlosspark Nymphenburg, Monachium | |||
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Teren kultu | |||
Odpowiednik |
Prozerpina (rzymski) | ||
Rodzina | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż | |||
Dzieci |
Makaria, Melinoe, Zagreus | ||
| |||
|
Została porwana przez Hadesa, gdy wraz z towarzyszkami bawiła się na łące. Kiedy próbowała zerwać piękny kwiat narcyza, ziemia rozwarła się i pojawił się Hades na złotym rydwanie, uprowadzając ją do swego królestwa. Zrozpaczona Demeter przez dziewięć dni i nocy poszukiwała córki, aż w końcu poruszony jej cierpieniem Helios wyznał bogini prawdę. Rozzłoszczona Demeter opuściła Olimp i zabrała ziemi płodność. Zaniepokojony losem głodujących ludzi Hades zgodził się zwrócić Demeter córkę, pod warunkiem, że ta podczas dalszego pobytu w podziemiach nic nie spożyje. Świadom podstępu poczęstował Persefonę przed odejściem owocem granatu. Ostatecznie Zeus zadecydował, że Persefona dziewięć miesięcy będzie spędzała z matką, oraz trzy z mężem. Gdy Persefona powracała do matki, nastawała wiosna, gdy wracała pod ziemię, rozpoczynał się okres zimy[1]. Jako pierwszy mit o porwaniu Persefony przytoczył Hezjod.
Persefona zakochała się w młodym Adonisie i nie chciała zwrócić go Afrodycie. Ostatecznie wyrokiem Zeusa Adonis spędzał wraz z Persefoną trzecią część roku.
Kult Persefony i Demeter był podstawą misteriów eleuzyjskich, w Atenach obchodzono na jej cześć misteria w okresie Antesteriów. Świątynie Persefony znajdowały się w Koryncie, Megarze, Sparcie, Lokroj i w południowej Italii. Przedstawiana była jako groźna, zasiadająca u boku męża władczyni podziemi, z pochodnią lub makiem w ręku.
Kult Persefony rozbudowali orficy. Bezdzietnemu w klasycznej wersji mitu związkowi Hadesa i Persefony przypisano jako córki Erynie, zaś sama Persefona ze związku z Zeusem miała urodzić Zagreusa.