Petro Diaczenko
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Petro Diaczenko, ukr. Петро Дяченко, ps. „Kwitka” (ur. 30 stycznia 1895 w Berezowej Łuce koło Hadziacza, zm. 23 kwietnia 1965 w Filadelfii) – ukraiński wojskowy (generał porucznik), oficer kontraktowy WP, dowódca Ukraińskiego Legionu Samoobrony, 3 pułku piechoty Ukraińskiej Armii Wyzwoleńczej, Brygady Przeciwpancernej „Wolna Ukraina”, a następnie 2 Dywizji Ukraińskiej Armii Narodowej podczas II wojny światowej. Dowodzony przez niego Ukraiński Legion Samoobrony uczestniczył w czasie Powstania Warszawskiego w walkach po stronie niemieckiej na przyczółku czerniakowskim i w Puszczy Kampinoskiej, a w lipcu 1944 w pacyfikacji Chłaniowa i Władysławina, gdzie zamordowano ok. 44 Polaków.
Ten artykuł od 2015-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Jako oficer kawalerii WP | |
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 1965 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1917–1921; 1928–1939; 1941–1945 |
Siły zbrojne |
Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki |
333 Pułk Piechoty, |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
Późniejsza praca |
wykładowca, publicysta |
Odznaczenia | |