Ukraiński Legion Samoobrony
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ukraiński Legion Samoobrony lub Legion Wołyński, także Schutzmannschaft Bataillon der Sicherheitspolizei 31 – ukraińska kolaboracyjna ochotnicza formacja zbrojna podczas II wojny światowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
sierpień 1943 |
Rozformowanie |
marzec 1945 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja |
od marca 1945 w składzie 14 Dywizji Grenadierów SS |
Komendanci | |
Pierwszy |
Mychajło Sołtys |
Konflikty zbrojne | |
II wojna światowa * akcje antypartyzanckie * powstanie warszawskie | |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Łuck, Podhajce, Uściług, Moroczyn i Dziekanów, Bukowska Wola |
Podległość |
Geneza legionu sięga sierpnia 1943 roku, kiedy to melnykowska frakcja Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów przystąpiła do odtwarzania swoich formacji zbrojnych na Wołyniu, unicestwionych kilka tygodni wcześniej na skutek działań konkurencyjnej frakcji banderowskiej. Jesienią tegoż roku melnykowcy przyjęli ofertę Sicherheitsdienst i zgodzili się sformować specjalny oddział partyzancki, który we współpracy z Niemcami miał zwalczać partyzantkę polską i sowiecką. Niemcy sprawowali początkowo stosunkowo ograniczoną kontrolę nad legionem, z czasem jednak zaczęła ona rosnąć, a ULS przekształcił się stopniowo w jednostkę przeciwpartyzancką o charakterze na wpół policyjnym.
ULS operował początkowo na Wołyniu, później na terenach Lubelszczyzny i Małopolski. W czasie działań przeciwpartyzanckich dopuszczał się zbrodni na ludności cywilnej, m.in. dokonując kilkukrotnie pacyfikacji polskich wsi. We wrześniu 1944 roku grupa bojowa ULS pod dowództwem płk. Petra Diaczenki została skierowana przez Niemców do tłumienia powstania warszawskiego. Z kolei na początku lutego 1945 roku ULS przerzucono do Słoweni z zadaniem zwalczania jugosłowiańskiej partyzantki komunistycznej. Miesiąc później legion został wcielony w skład 14 Dywizji Grenadierów SS.