Polityka jednych Chin
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polityka jednych Chin – zasada obowiązująca w chińskiej polityce, zakładająca istnienie tylko jednego państwa chińskiego, składającego się z Chin kontynentalnych, Hongkongu, Makau i Tajwanu.
Stosowana przez Chińską Republikę Ludową (ChRL) i Republikę Chińską (RCh) od początku ich powstania, była i jest odmiennie interpretowana przez obie strony. Podczas gdy ChRL uważa się za jedynego przedstawiciela narodu i państwa chińskiego, RCh twierdzi, że to ona reprezentuje „jedne Chiny”. Polityka ta, przy zachowaniu odrębnej interpretacji, została oficjalnie potwierdzona przez obie strony tzw. konsensusem z 1992 roku[1][2].
W stosunkach międzynarodowych polityka jednych Chin wyklucza jednoczesne uznawanie dwóch państw chińskich. W praktyce, po przeniesieniu uznania z jednego państwa na drugie, to pierwsze zrywa stosunki dyplomatyczne z państwem uznającym.