Prometeusz (księżyc)
księżyc Saturna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prometeusz (Saturn XVI) – jeden z wewnętrznych księżyców Saturna, odkryty w 1980 na podstawie zdjęć przesłanych przez sondę Voyager 1. Nazwa pochodzi od Prometeusza, postaci z mitologii greckiej.
Zdjęcie Prometeusza oświetlonego światłem odbitym od Saturna, wykonane przez sondę Cassini (27 stycznia 2010) | |||
Planeta | |||
---|---|---|---|
Odkrywca |
Stewart A. Collins | ||
Data odkrycia |
25 października 1980 | ||
Tymczasowe oznaczenie |
S/1980 S27 | ||
Charakterystyka orbity | |||
Półoś wielka |
139 429 km[1] | ||
Mimośród |
0,0022[1] | ||
Okres obiegu |
0,613 d[1] | ||
Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a |
0,007°[1] | ||
Długość węzła wstępującego |
319,176°[1] | ||
Argument perycentrum |
37,514°[1] | ||
Anomalia średnia |
96,886°[1] | ||
Własności fizyczne | |||
Wymiary |
135,6 × 79,4 × 59,4 km[2] | ||
Powierzchnia |
~23 000 km² | ||
Objętość |
~340 000 km³ | ||
Masa |
(1,595 ± 0,015) × 1017 kg[2] | ||
Średnia gęstość |
(0,48 ± 0,09) g/cm³[2] | ||
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,0013–0,0058 m/s²[2] | ||
Prędkość ucieczki |
19 m/s | ||
Okres obrotu wokół własnej osi |
synchroniczny | ||
Albedo |
0,6 | ||
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
15,5m | ||
Temperatura powierzchni |
74 K | ||
|
Prometeusz od wewnętrznej strony pierścienia F, wraz z Epimeteuszem i Janusem po zewnętrznej stronie, są księżycami pasterskimi tego pierścienia. Sonda Cassini zaobserwowała skomplikowane oddziaływanie między pierścieniem a Prometeuszem, którego grawitacja tworzy zagęszczenia, zafalowania, a czasem wręcz skręca pierścień F, a także przyciąga część materiału z niego.
Gęstość Prometeusza jest bardzo niska, jest to prawdopodobnie porowate, lodowe ciało[3].