Prozoroki (gmina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prozoroki – dawna gmina wiejska istniejąca do 1945 roku w woj. nowogródzkim/Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskim w Polsce (obecnie Białoruś). Siedzibą gminy było miasteczko Prozoroki (255 mieszk. w 1921 roku[2])[3]. Była to najdalej na wschód wysunięta jednostka administracyjna II Rzeczypospolitej.
gmina wiejska | |||
1921–1939[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
(1919–20: okręg wileński) | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
55°17′24,0000″N 28°13′12,0000″E |
Na samym początku okresu międzywojennego gmina Prozoroki należała do powiatu dziśnieńskiego w woj. nowogródzkim[2]. 13 kwietnia 1922 roku gmina wraz z całym powiatem dziśnieńskim została przyłączona do Ziemi Wileńskiej[4], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie.
11 kwietnia 1929 roku do gminy Prozoroki przyłączono części gminy Plissa oraz zniesionej gminy Czerniewicze, natomiast fragmenty gminy Prozoroki włączono do gmin Jazno i Plissa, a z części gminy utworzono nową gminę Hołubicze[5].
Po wojnie obszar gminy Prozoroki został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.