Przemienienie Pańskie (obraz Rafaela)
obraz Rafael Santi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przemienienie Pańskie (1516–1520) – obraz autorstwa Rafaela przedstawiający Przemienienie Chrystusa na Taborze. Obecnie znajduje się w Pinakotece Watykańskiej.
Autor |
Rafael Santi | ||
---|---|---|---|
Data powstania |
1516–1520 | ||
Medium |
olej na desce | ||
Wymiary |
405 × 278 cm | ||
Miejsce przechowywania | |||
Lokalizacja | |||
|
Zamówienie na ten obraz ołtarzowy otrzymał Rafael w roku 1516 od kardynała Giulia Medici. Artysta nie ukończył dzieła ze względu na śmierć w 1520 r. Dokończył dzieło jego uczeń Giulio Romano. Obraz docelowo miał trafić do katedry w Narbonie, ale po 1523 r. został przekazany do rzymskiego kościoła San Pietro in Montorio, w 1797 r. skradziony przez wojska Napoleona, znalazł się w zbiorach Luwru. Po upadku imperium Bonapartego oryginalny obraz wrócił do Rzymu i znalazł się w Pinakotece Watykańskiej[1].
Na obrazie ukazano scenę Przemienienia Jezusa na górze Tabor, w asyście proroków Mojżesza i Eliasza. Na wierzchołku góry leżą oślepieni blaskiem apostołowie Piotr, Jakub Starszy i Jan Ewangelista. Za wzgórzem widać świętych Felicissimusa i Agapita, diakonów papieża Sykstusa II. Poniżej ukazana jest scena przyprowadzenia do uczniów epileptyka, któremu towarzyszy tłum ludzi. Naprzeciw nich, po prawej stronie kompozycji znajdują się pozostali apostołowie, którzy próbują uzdrowić chłopca[2].
W bazylice Świętego Piotra na Watykanie znajduje się XVIII wieczna kopia dzieła, która stanowi główny element barokowego ołtarza Przemienienia Pańskiego usytuowanego w obejściu, zamyka perspektywę południowej nawy bocznej.