Psałteria w Poznaniu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Psałteria w Poznaniu – późnogotycki budynek wzniesiony około 1518 na zlecenie biskupa poznańskiego Jana Lubrańskiego w Poznaniu. Poza zachodnią ścianą uszkodzoną podczas walk w 1945, a odbudowaną wraz ze znajdującym się nad nią dwuspadowym dachem w 1948, budynek jako jeden z nielicznych zabytków na Ostrowie Tumskim uniknął poważniejszych zniszczeń.
nr rej. A-176 z 26.02.1931[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość |
Poznań | ||
Adres | |||
Typ budynku |
mieszkalny | ||
Styl architektoniczny | |||
Inwestor | |||
Ukończenie budowy |
ok. 1518 | ||
Zniszczono | |||
Odbudowano | |||
52°24′39,70″N 16°56′47,87″E | |||
|
Psałteria to trzykondygnacyjny budynek mieszkalny przeznaczony dla kolegium dwunastu psałterzystów utworzonego w 1512 (również z inicjatywy bp. J. Lubrańskiego). Ich zadaniem było codzienne odprawienie mszy wotywnej o Krzyżu Św. i co tydzień dwóch mszy (w intencji fundatora budynku)[2] w poznańskiej katedrze i śpiewanie przez całą noc psalmów (dwóch psałterzystów zmieniało się co godzinę).
Na szczycie psałterii znajdują się blendy zamknięte łękiem w kształcie oślego grzbietu. Na wschodniej ścianie herb fundatora - Godziemba. Budynek wchodzi w skład zabytków i atrakcji trasy turystycznej Traktu Królewsko-Cesarskiego[3].