Rdzeń wiertniczy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rdzeń wiertniczy – wycinek skały w kształcie słupka cylindycznego uzyskany na skutek przewiercania warstw skalnych za pomocą świdra rdzeniowego. Uzyskiwany jest w otworach wiertniczych, podczas procesów badawczych geologii inżynierskiej w celu poznania budowy geologicznej badanego obszaru. Pozwala między innymi na precyzyjne określenie rodzaju skał, upadu warstw[1].