Rebelia szyitów w Jemenie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rebelia szyitów w Jemenie rozpoczęła się w czerwcu 2004 roku, kiedy duchowny lider ruchu Huti Husajn Badreddin al-Huti wystąpił przeciwko jemeńskiemu rządowi. Większość trwających walk ma miejsce w północno-zachodniej prowincji Sada w Jemenie.
rebelie w Jemenie | |||
Mapa sytuacji w Jemenie | |||
Czas |
czerwiec 2004 – luty 2015 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Sada, Jemen; na przełomie 2009/2010 także Dżabal ad-Dukhan w Arabii Saudyjskiej | ||
Terytorium | |||
Wynik |
Wrzesień 2014: rebelianci szyiccy z ruchu Huti zajmują stolicę Jemenu, Sanę | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
brak współrzędnych |
Jemeński rząd twierdził, iż ugrupowanie Asz-Szabab al-Muminin dążyło do przewrotu i wdrożenia szyickiego prawa. Z kolei rebelianci mówili, że działają "w obronie ich społeczności przeciwko dyskryminacji i rządowej agresji"[18]. Jemeński rząd oskarżył Iran o finansowe wspieranie rebelii[19].
Hussajn Badreddin al-Huti zginął z rąk jemeńskiej armii we wrześniu 2004 roku. Na czele rebelii stanął wtedy jego syn Abdul Malik al-Huti. Władze Jemenu oskarżały też szyickich rebeliantów o zamiar wprowadzenia reżimu islamskiego z duchownymi na czele państwa.
16 czerwca 2007 doszło do kruchego rozejmu. W wyniku częstych ataków armia Jemenu wznowiła operację przeciwko rebeliantom 11 sierpnia 2009. Ofensywa otrzymała kryptonim "Scorched Earth". W listopadzie 2009 roku wypierani z Sada rebelianci Huti przeniknęli na teren Arabii Saudyjskiej, czego wynikiem było przyłączenie się tego kraju do walk z rebeliantami. Od grudnia 2009 amerykańskie myśliwce bombardowały pozycje szyickich bojowników w Sada.
27 stycznia 2010 Arabia Saudyjska zgodziła się na zawieszenie broni z szyickimi bojownikami, w wyniku czego rebelianci opuścili saudyjskie terytorium. Rząd w Rijadzie ogłosił jednocześnie zwycięstwo nad rebeliantami. Następnie bojownicy wystąpili z propozycją rozejmu w stosunku do rządu w Sanie. Jemen początkowo odrzucił ofertę Huti. Wtedy rebelianci na początku lutego przystąpili do natarcia, w wyniku czego rząd w Sanie przystał na zaproponowany układ, który zaczął obowiązywać 12 lutego 2010. Oficjalnie zakończenie konfliktu prezydent Jemenu Ali Abd Allah Salih ogłosił 19 marca 2010.
Jednakże w lipcu 2010 wybuchły gwałtowne walki między rebeliantami a prorządową plemienną milicją Ibn Aziz, którą wsparło wojsko narodowe.
27 lutego 2011 Abdul-Malik al-Huti ogłosił, iż popiera opozycjonistów, którzy wzniecili antyprezydenckie powstanie. Tym samym wypowiedział posłuszeństwo rządowi i złamał porozumienie pokojowe z roku poprzedniego. W marcu 2011 Huti zdobyli kontrolę nad prowincją Sada, pokonując prorządowe bojówki. Następnie szyici podjęli atak na prowincję Al-Dżauf, którą opanowali pod koniec lipca 2011. W listopadzie 2011 Huti zaatakowało prorządowych bojowników plemiennych w ataku na prowincji Hadżdża.
Pod koniec 2011 postępy Huti zostały zablokowane przez wybuch walk religijnych z radykalnymi salafistami. Od tej pory północny Jemen stał się areną konfliktu na tle religijnym.