Rejon lwowski (1940–1946)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rejon lwowski (ukr. Львівський район) – dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940–1941 i 1944–1946. Należał do obwodu lwowskiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się we Lwowie.
Rejon | |
Państwo | |
---|---|
Republika związkowa | |
Obwód | |
Siedziba | |
Data powstania |
1940, 1944 |
Data likwidacji |
1941, 1946 |
brak współrzędnych |
Rejon lwowski został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi lwowski[1]. Rejon objął obszary zniesionych gmin Malechów i Zimna Woda oraz południową część Brzuchowice[2]. Obszary te należały przed wojną do powiatu lwowskiego w województwie lwowskim.
Rejon lwowski przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Lemberg oraz miasta Lemberg dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa[3].
Rejon został odtworzony 29 czerwca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[4].
1 listopada 1946 rejon lwowski zniesiono, przenosząc siedzibę ze Lwowa do Brzuchowic i przekształcając go w rejon brzuchowicki[5].