Reper (geodezja)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Reper – trwale stabilizowany znak geodezyjny osnowy wysokościowej o określonej rzędnej wysokościowej w przyjętym układzie odniesienia. Repery wykorzystywane są do wykonania niwelacji podczas przeprowadzania pomiarów geodezyjnych i są fizyczną realizacją państwowej osnowy wysokościowej. Wysokości reperów są określane za pomocą pomiarów metodą niwelacji geometrycznej lub techniką GNSS[1].
Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
W przypadku zagęszczenia wysokościowej osnowy geodezyjnej repery o wyższej dokładności służą do wyznaczenia rzędnych reperów niższej dokładności.