Rezerwaty biosfery w Niemczech
lista projektu Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Rezerwaty biosfery w Niemczech?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
POKAŻ WSZYSTKIE PYTANIA
Rezerwaty biosfery w Niemczech – oficjalnie rozpoznane zarówno przez UNESCO, jak i niemieckie prawo o ochronie przyrody (niem. Bundesnaturschutzgesetz) wielkoobszarowe tereny o wyróżniających się walorach przyrodniczych i kulturowych, podlegające już innym krajowym formom ochronnym[1][2]. Najstarsze rezerwaty w Niemczech powołano w 1978 r. Od tego czasu powołano ich 16, ale jeden (Las Bawarski) utracił w 2006 r. ten status[3], zaś ''Rezerwat Biosfery Krajobrazu Krasowego Południowego Harzu'' jest w trakcie powoływania[4].
W niemieckich rezerwatach biosfery stosuje się podział na trzy strefy[5]:
- Strefę centralną (niem. Kernzone, ang. core area), będącą terenem zarezerwowanym dla przyrody, mającą status rezerwatu przyrody, parku narodowego, lub analogiczny i zajmującą co najmniej 3% powierzchni całego rezerwatu biosfery.
- Strefę buforową (niem. Pufferzone/Pflegezone, ang. buffer area), mającą charakter ochronny dla strefy centralnej, gdzie prowadzi się gospodarkę zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, uwzględniając potrzeby dzikich zwierząt i roślin. Niemieckie prawo wymaga, by strefa centralna zajmowała co najmniej 10% wyznaczonego obszaru, z czego łącznie ze strefą centralną musi mieć co najmniej 20% obszaru rezerwatu[6].
- Strefę tranzytową (niem. Entwicklungszone, ang. transition area), na terenie której działalność gospodarcza powinna zapewniać spójność ekologiczną całego rezerwatu.