SMS Königsberg (1905)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
SMS Königsberg[uwaga 1] – krążownik lekki (lub mały krążownik, niem. Kleiner Kreuzer[uwaga 2]) niemieckiej Kaiserliche Marine. Nosił nazwę stolicy Prus Wschodnich. Stępkę położono w styczniu, kadłub zwodowano w grudniu 1905, a prace wykończeniowe zakończono w czerwcu 1906 roku. Okręt był wiodącą jednostką typu Königsberg (należały do niego krążowniki SMS „Stettin”, „Stuttgart” i „Nürnberg”. Ich następcami miały być krążowniki typu Dresden). „Königsberg” miał 3814 ton pełnej wyporności bojowej, był uzbrojony w dziesięć dział kalibru 105 mm i rozwijał prędkość 24,1 węzła.
Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie. |
„Königsberg” w Dar es Salaam | |||
Typ |
Königsberg | ||
---|---|---|---|
Historia | |||
Stocznia |
Stocznia Cesarska, Kilonia | ||
Położenie stępki |
12 stycznia 1905 | ||
Wodowanie |
12 grudnia 1905 | ||
Kaiserliche Marine | |||
Wejście do służby |
6 kwietnia 1907 | ||
Los okrętu |
samozatopiony | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa 3390 | ||
Długość |
115,3 m | ||
Szerokość |
13,2 m | ||
Zanurzenie |
5,29 m | ||
Napęd | |||
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania (13 200 KM), 2 śruby | |||
Prędkość |
24,1 węzła | ||
Zasięg |
5750 Mm | ||
Uzbrojenie | |||
działa 10 × 105 mm, 10 × 52 mm | |||
Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm | ||
Opancerzenie | |||
pokład 80 mm stanowisko dowodzenia 100 mm | |||
Załoga |
322 | ||
|
Po przyjęciu do służby „Königsberg” służył w dywizjonie rozpoznania Hochseeflotte. Często eskortował jacht cesarski Wilhelma II podczas wizyt w innych krajach. W kwietniu 1914 roku okręt został wysłany na dwa lata do Niemieckiej Afryki Wschodniej, ale misja została przerwana w sierpniu wybuchem I wojny światowej. W związku z nowymi okolicznościami „Königsberg” miał przeprowadzać ataki na brytyjskie i francuskie linie żeglugowe w tym rejonie, ale do końca służby zdołał zatopić tylko jeden statek handlowy. Na przeszkodzie stanęły braki w zaopatrzeniu w węgiel. 20 września 1914 roku zaatakował znienacka i zatopił w porcie Zanzibaru brytyjski krążownik pancernopokładowy HMS „Pegasus”.
Po tym starciu „Königsberg” – w celu naprawy maszyn – wpłynął w ujście rzeki Rufidżi. Nim prace naprawcze zakończono, „Königsberg” został wykryty przez krążowniki brytyjskie, które nie mogąc popłynąć w górę rzeki by zniszczyć okręt wroga, założyły blokadę. Po kilku nieudanych próbach zatopienia niemieckiego krążownika, Brytyjczycy posłali przeciw niemu dwa monitory, które 11 lipca 1915 roku zdołały zbliżyć się tak, by krążownik znalazł się w zasięgu ich dział. „Königsberg” został poważnie uszkodzony, co zmusiło załogę do samozatopienia okrętu. Niemieccy marynarze uratowali wszystkie dziesięć dział artylerii głównej krążownika i dołączyli do sił pułkownika Paula von Lettow-Vorbecka, biorąc udział w kampanii w Afryce Wschodniej. Wrak „Königsberga” został częściowo pocięty na złom w latach 1963–1965, zaś reszta pogrążyła się w mulistym dnie rzeki.