Seleukos I Nikator
jeden z diadochów Aleksandra Wielkiego, władca państwa Seleucydów / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Seleukos I Nikator?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Seleukos I Nikator (gr. Nikator – zwycięzca; ur. ok. 358, zm. w 281 p.n.e.) – jeden z tzw. diadochów (gr. diadochos – dziedzic) Aleksandra Wielkiego, panował w latach 312 lub 311 p.n.e. – 281 p.n.e.
władca państwa Seleucydów | |||
Okres |
od 312 lub 311 p.n.e. | ||
---|---|---|---|
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia |
ok. 358 p.n.e. | ||
Data śmierci | |||
Ojciec |
Antioch | ||
Matka |
Laodike | ||
Żona | |||
Dzieci |
Antioch I Soter, | ||
Żona | |||
Dzieci |
Fila | ||
|
Był synem Antiocha (Antiochosa), jednego z wodzów Filipa II, i Laodike[1]. Służył jako oficer w armii Aleksandra Wielkiego, ciesząc się jego uznaniem[2]. Po śmierci Aleksandra został królem znacznej wschodniej części jego imperium – obejmującej m.in. Syrię, Mezopotamię, Persję i Baktrię – i założycielem dynastii Seleucydów, panującej na Bliskim Wschodzie do roku 63 p.n.e.