Solenoid
zwojnica powietrzna lub próżniowa, tj. pozbawiona rdzenia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Solenoid – cewka powietrzna (bez rdzenia magnetycznego) o jednej warstwie uzwojenia, służąca do wytwarzania jednorodnego pola magnetycznego[1].
Ten artykuł dotyczy cewki indukcyjnej. Zobacz też: inne znaczenia. |
Stosowany jest tam, gdzie wymagane są niewielkie indukcyjności lub wysokie napięcia.