Stefan Aleksander Morsztyn
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stefan Aleksander Morsztyn herbu Leliwa[1] (zm. pomiędzy 1738 a 1740 rokiem) – polski dyplomata związany z konfederacją tarnogrodzką, konsyliarz i delegat województwa krakowskiego w konfederacji dzikowskiej 1734 roku[2], starosta duninowski.
Leliwa | |
Rodzina |
Morsztynowie herbu Leliwa |
---|---|
Ojciec |
Władysław Morsztyn |
Matka |
Barbara Moskorzowska |
Żona |
Eleonora Schlieben |
Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z województwa krakowskiego[3]. Poseł na sejm 1703 roku z województwa krakowskiego[4].
Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[5].
Konfederaci łudzili się, że sami doprowadzą do zgody między Piotrem Wielkim a Karolem XII, detronizując Augusta. W tym celu do Austrii pojechał w początkach 1716 roku Morsztyn, by nawiązać kontakt z tamtejszym posłem szwedzkim Johanem Stiernhöckiem i z przebywającym w Szwecji Stanisławem Poniatowskim. Nie przyniosło to jednak wielkich rezultatów.
Jako deputat województwa krakowskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[6]. Był elektorem |Stanisława Leszczyńskiego z województwa krakowskiego w 1733 roku[7].