Stulecie upokorzeń
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stulecie upokorzeń (chiń. 百年國恥; pinyin Bǎinián guóchǐ) – okres w historii Chin, który rozpoczął się w 1839 wraz z I wojną opiumową, a zakończył w 1949 zwycięstwem Komunistycznej Partii Chin w chińskiej wojnie domowej. Były to czasy, kiedy Chiny (głównie pod rządami dynastii Qing) były podporządkowywane zachodnim mocarstwom i Japonii[1]. Termin ten stał się powszechny w latach 30. i 40. XX wieku[2]. W czasie stulecia upokorzeń zawarto wiele tzw. nierównoprawnych traktatów[3].