TOG 1
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
TOG 1 – brytyjski prototypowy czołg ciężki opracowany w początkowej fazie II wojny światowej. Podczas projektowania pojazdu zakładano, że wojna przybierze, podobnie jak I wojna światowa, formę wojny pozycyjnej[1], w związku z czym czołg przystosowano do przekraczania okopów oraz wspierania nacierającej piechoty.
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
8 |
Historia | |
Prototypy |
1940 |
Egzemplarze |
1 |
Dane techniczne | |
Silnik |
silnik wysokoprężny Paxman V12 o mocy 600 KM |
Pancerz |
12-62 mm |
Długość |
10,13 m |
Szerokość |
3,12 m |
Wysokość |
3,05 m |
Masa |
64,5 t |
Moc jedn. |
9,3 KM/t |
Osiągi | |
Prędkość |
14 km/h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1x armata QF 2-pdr kalibru 40 mm |
Czołg został opracowany przez Specjalny Komitet Rozwoju Pojazdów (Special Vehicle Development Committee), utworzony przez konstruktorów odpowiedzialnych za stworzenie brytyjskich czołgów podczas I wojny światowej, w większości już znajdujących się w wieku emerytalnym. W jego składzie znajdowali się Albert Stern (członek oryginalnego Landships Committee), Eustace Tennyson d'Eyncourt, Ernest Swinton, Harry Ricardo, Walter Gordon Wilson. Komitet ten był znany jako "The Old Gang" (stary gang) i skrót tej nazwy TOG został przyjęty dla jego konstrukcji[2].
TOG 1 charakteryzował się niewielką mobilnością, wyposażony był w wieżę czołgu Matilda Mk II z armatą 2-funtową i był przystosowany do przewożenia kilku żołnierzy piechoty.
Zbudowano tylko jeden, prototypowy egzemplarz pojazdu.
Brytyjski historyk wojskowości D. Fletcher podsumował trwający kilka lat program czołgów TOG (TOG 1 i TOG 2) jako: przerażające marnotrawstwo cennych zasobów w czasie, gdy kraj najmniej mógł sobie na to pozwolić[2].