Tatnieft
rosyjskie przedsiębiorstwo petrochemiczne / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
PAO „Tatnieft” im. W. D. Szaszyna (ros. ПАО «Татнефть» им. В. Д. Шашина) – rosyjskie przedsiębiorstwo działające w przemyśle petrochemicznym z siedzibą w mieście Almietjewsk, w Tatarstanie[1]. Spółka została założona w 1950 roku[1] z połączenia kilku lokalnych firm działających na rynku naftowym, oraz w branżach pokrewnych z petrochemią. Firma ta zatrudniająca ponad 80 tysięcy pracowników w całej Rosji i jest szóstym co do wielkości koncernem naftowym w Rosji.
Budynek siedziby głównej w Almietjewsku | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Republika | |||
Siedziba | |||
Data założenia |
1950[1] | ||
Forma prawna | |||
Zatrudnienie |
około 80 000 | ||
Giełda |
London Stock Exchange, | ||
Symbol akcji |
LSE: ATAD | ||
Dane finansowe | |||
Przychody |
468,032 mld RUB (2010) | ||
brak współrzędnych | |||
| |||
Strona internetowa |
Spółka Tatnieft jest również notowana na giełdach w Moskwie, Londynie i Frankfurcie. W 1998 roku firma była również pierwszym rosyjskim przedsiębiorstwem, którego papiery wartościowe ADR emitowane przez banki amerykańskie były notowane na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych.
Głównymi działaniami przedsiębiorstwa jest poszukiwanie gazu ziemnego i ropy naftowej, oraz produkcja materiałów petrochemicznych. Na dzień 31 grudnia 2007 całkowite rezerwy surowców spółki wynosiły około 869 milionów ton ropy naftowej[1], a także posiadała 77 czynnych pól naftowych na terenie Rosji, m.in. jedno z największych światowych złóż „Romaszkinskoje”, w Libii[1], Angoli, Syrii[1], Iranu, Wietnamu, Omanu, Arabii Saudyjskiej i Turcji[2]. Na dzień 1 lipca 2010 roku odnotowano iż spółka Tatnieft posiadała 641 stacji paliw, z czego 511 znajdowało się na terytorium Federacji Rosyjskiej i 128 stacji się na Ukrainie i 2 na terytorium Białorusi[1].
W latach 2009–2012 spółka Tanieft za pośrednictwem zależnej od niej spółki TANEKO, oraz amerykańskiej firmy Fluor budowała rafinerię wchodzącą w skład kompleksu petrochemicznego leżącego w Niżniekamsku[3]. Zdolność produkcyjna zakładów petrochemicznych ma mieć możliwości do przerobu około 7 do 14 milionów ton oleju opałowego rocznie[4]. Pozostałe zakłady mają produkować materiały myjące i smary olejowe, paraksylen będący związkiem pochodnym od benzenu i kwas tereftalowy używany do produkcji włókien poliestrowych. Kompleks ma miał kosztować około 3,3 mld $, z czego większość tej kwoty wpłacono w latach 2008–2009.
We wrześniu 2007 roku spółka podpisała strategiczną umowę z koncernem petrochemicznym Royal Dutch Shell w sprawie eksploatacji i produkcji na terytorium Tatarstanu mazutu, oraz bitumu[5][6]. Podobna umowa partnerska została zawarta z amerykańskim koncernem Chevron Corporation[7].