Teresa Świętosławska
polska historyk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teresa Świętosławska (ur. 1944) – polska historyk i dydaktyk literatury, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.
Data urodzenia |
1944 |
---|---|
dr hab. nauk humanistycznych | |
Specjalność: dydaktyka i historia literatury, literaturoznawstwo polskie | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1982 |
Habilitacja |
1997 |
Uczelnia |
Doktorat obroniła w 1982 na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie rozprawy pt. "Działalność dydaktyczna Stanisława Adamczewskiego", przygotowanej pod kierunkiem prof. dr Zdzisława Skwarczyńskiego (recenzenci: Krystyna Poklewska - UŁ, Mieczysław Łojek).
Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, specjalność: literaturoznawstwo polskie, uzyskała w 1997 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, na podstawie rozprawy pt. "Quo vadis? Henryka Sienkiewicza. Od legendy do arcydzieła"[1].
Wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Zakładu Dydaktyki Języka i Literatury Polskiej na Wydziale Filologicznym.
Członek Wydziału I Językoznawstwa, Nauk o Literaturze i Filozofii Łódzkiego Towarzystwa Naukowego.
Członek Rady Programowej "Czytania Literatury - Czasopismo Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego".