Transport aktywny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Transport aktywny – rodzaj przenikania związków chemicznych przez błony komórkowe, który zachodzi z udziałem pewnych mechanizmów transportujących lub substancji przenośnikowych, ze środowiska o mniejszym stężeniu do środowiska o stężeniu większym, czyli wbrew gradientowi elektrochemicznemu (np. wchłanianie glukozy w jelicie cienkim). Odbywa się on za pośrednictwem receptorów błonowych. Taki transport wymaga dostarczenia energii chemicznej[1] lub zmniejszenia entalpii swobodnej układu. Ich źródłami są odpowiednio:
- hydroliza cząsteczki ATP[1] (dla transportu aktywnego pierwotnego),
- sprzężenie z transportem innego związku zgodnie z gradientem stężenia (dla transportu aktywnego wtórnego).
|
Ten artykuł od 2013-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Przykładami transporterów aktywnych wtórnych (współtransporterów) są[2]: