Twierdzenie Pappusa-Guldina
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Twierdzenia Pappusa-Guldina, reguły Guldina[1] – dwa twierdzenia stereometrii, ułatwiające obliczanie pola powierzchni obrotowej oraz objętości bryły obrotowej w oparciu o położenie środka masy obracanej krzywej lub figury.
Twierdzenia nazwane zostały od nazwisk Pappusa z Aleksandrii i Paula Guldina.