Uniegoszcz (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Uniegoszcz – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1971 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
2 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1972 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Uniegoszcz z siedzibą GRN w Uniegoszczu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie lubańskim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 19/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Uniegoszcz ze zniesionej gminy Uniegoszcz w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1961 do gromady Uniegoszcz włączono obszary zniesionych gromad Radostów Średni i Nawojów Łużycki w tymże powiecie[8].
1 stycznia 1970 do gromady Uniegoszcz włączono obszar użytków rolnych wraz z kompleksem gruntów PGR Pisarzowice o powierzchni 163,71 ha z miasta Lubania w tymże powiecie[9][10].
1 stycznia 1972 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do nowo utworzonej gromady Lubań w tymże powiecie[11].