Valeriano Weyler
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Valeriano Weyler y Nicolau, markiz Teneryfy, książę Rubí (ur. 17 września 1838, zm. 20 października 1930) – hiszpański generał, gubernator generalny Filipin w latach 1888–1891, zarządca Kuby od 1896 do 1897, wielokrotny minister wojny: od 1901 do 1902, w 1905 i od 1906 do 1907, który z powodu swej brutalności w stosunku do rebeliantów, jaką przejawiał podczas powstania kubańskiego w 1898, pośrednio przyczynił się[1] do przystąpienia Stanów Zjednoczonych do wojny z Hiszpanią, a po powrocie do kraju usiłował obalić rząd.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
108. gubernator generalny Filipin | |||
Okres |
od 1888 | ||
Poprzednik |
Federico Lobaton | ||
Następca |
Eulogio Despujol | ||
Zarządca Kuby | |||
Okres |
od 17 stycznia 1896 | ||
Poprzednik |
Sabas Marín | ||
Następca |
Ramón Blanco y Erenas | ||
Minister wojny w Hiszpanii | |||
Okres |
od 6 marca 1901 | ||
Poprzednik |
Arsenio Linares y Pombo | ||
Następca |
Arsenio Linares y Pombo | ||
Minister wojny w Hiszpanii | |||
Okres |
od 23 czerwca 1905 | ||
Poprzednik |
Vicente Martitegui | ||
Następca |
Agustín de Luque y Coca | ||
Minister wojny Hiszpanii | |||
Okres |
od 4 grudnia 1906 | ||
Poprzednik |
Agustín de Luque y Coca | ||
Następca |
Francisco de Paula Loño y Pérez | ||
Odznaczenia | |||
|