Wariacje op. 2 (Chopin)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wariacje B-dur op. 2 na temat Là ci darem la mano z opery Don Giovanni W.A. Mozarta – wariacje na fortepian i orkiestrę napisane przez Fryderyka Chopina. Stworzone na przełomie lat 1827 i 1828. Dzieło dedykowane Tytusowi Woyciechowskiemu (à Mr Titus Woyciechowski).
(może zbyt śmiały) twoje nakreśliłem imię. (Serce tak chciało, przyjaźń nie wzbroniła, i Ty za złe nie bierz.)
W entuzjastycznej recenzji tego utworu, wydrukowanej w Allgemaine Musikalische Zeitung 7 grudnia 1831 roku Robert Schumann użył słynnego określenia
Hut ab Ihr Herren, ein Genie (Czapki z głów, panowie, to geniusz)
Wariacje były pierwszym dziełem Chopina, w którym kompozytor podjął się próby potraktowania orkiestry symfonicznej jako partnera fortepianu. Bardzo ważną partię otrzymały w utworze instrumenty smyczkowe, tworzące nastrojowe tło dla wirtuozyjnych fragmentów solisty[2].
Kompozytor wykorzystał temat ze znanego duetu Don Giovanniego i Zerliny. Chopin napisał:
Wariacje B-dur, na które odebrałem przed parą dniami z Kassel od jednego Niemca[3], zentuzjazmowanego tymi Wariacjami, dziesięcioarkuszową recenzję, gdzie po ogromnych przedmowach przystępuje do rozbioru onych, takt w takt – tłumaczy, że to nie są wariacje jak każde inne, tylko że to jakieś fantastyczne tableau.
Fragment wariacji podłożono pod tekst pieśni Gdy naród do boju[4].