Wierzchołek (teoria grafów)
element niepustego zbioru, który wraz ze zbiorem krawędzi tworzy graf / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wierzchołek (inaczej węzeł) – element niepustego zbioru, który wraz ze zbiorem krawędzi (będących parami wierzchołków) tworzy graf. W zależności od przyjętej definicji grafu można także zakładać, ze zbiór wierzchołków musi być skończony[1].
Ten artykuł dotyczy teorii grafów. Zobacz też: inne znaczenia terminu wierzchołek. |
Liczba krawędzi incydentnych z danym wierzchołkiem (łączących go z innym) określana jest jako stopień wierzchołka. Wierzchołek o stopniu zerowym to wierzchołek izolowany[2].