Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/Wenus
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wenus - druga według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Jej nazwa wzięła się od rzymskiej bogini miłości, Wenus. Jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim po Słońcu i Księżycu widocznym na niebie. Jej obserwowana wielkość gwiazdowa sięga −4,6 i jest wystarczająco duża, aby światło odbite od Wenus powodowało powstawanie cieni. Ponieważ Wenus jest bliżej Słońca niż Ziemia, zawsze jest widoczna w niewielkiej odległości od niego; jej maksymalna elongacja to 47,8°. Osiąga maksymalną jasność na krótko przed wschodem lub tuż po zachodzie Słońca. Ponieważ obserwacje tej planety są możliwe tylko rano i wieczorem, nazywana jest także Jutrzenką, Gwiazdą Poranną lub Gwiazdą Wieczorną.
Uwaga! Ta strona została już zintegrowana z artykułem głównym i ma charakter historyczny bądź archiwalny. Prosimy nie modyfikować tej strony. Artykuł znajduje się obecnie pod hasłem Wenus. Źródłowa wersja artykułu znajduje się pod hasłem en:Venus |
Planeta Wenus w naturalnych kolorach | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Odkrycie | |||||||
Odkrywca | Nieznany | ||||||
Data odkrycia | Znana w starożytności | ||||||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||||||
Średnia odległość od Słońca |
108 208 926km 0,723 331 99 j.a. | ||||||
Obwód orbity | 0,680 Tm 4,545 j.a. | ||||||
Mimośród | 0,0067 | ||||||
Peryhelium | 107 476 002 km 0,718 432 70 j.a. | ||||||
Aphelium | 108 941 849 km 0,728 231 28 j.a. | ||||||
Rok gwiazdowy | 224,700 96 dni (0,615 197 7 lat) | ||||||
Synodyczny okres obiegu | 583,92 d | ||||||
Średnia prędkość orbitalna | 35,020 km/s | ||||||
Maksymalna prędkość orbitalna | 35,259 km/s | ||||||
Minimalna prędkość orbitalna | 34,784 km/s | ||||||
Nachylenie orbity względem ekliptyki | 3,394 71° (3,86° względem równika słonecznego) | ||||||
Satelity naturalne | brak | ||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||
Średnica wokół równika | 12 103,7 km (0,949 średnicy Ziemi) | ||||||
Powierzchnia | 4,60×108 km² (0,902 powierzchni Ziemi) | ||||||
Objętość | 9,28×1011 km3 (0,857 objętości Ziemi) | ||||||
Masa | 4,8685×1024 kg (0,815 masy Ziemi) | ||||||
Gęstość | 5,204 g/cm³ | ||||||
Przyspieszenie grawitacyjne na równiku | 8,87 m/s2 (0,904 g) | ||||||
Prędkość ucieczki | 10,36 km/s | ||||||
Okres obrotu | -243,0185 d | ||||||
Prędkość kątowa | 6,52 km/h (na równiku) | ||||||
Nachylenie osi | 2,64° | ||||||
Deklinacja | 67,16° | ||||||
Albedo | 0,65 | ||||||
Temperatura powierzchni* |
| ||||||
(*minimalna temperatura górnych warstw atmosfery wynosi ok. -45 °C) | |||||||
Skład atmosfery | |||||||
Ciśnienie atmosferyczne | 9321,9 kPa | ||||||
Dwutlenek węgla | ~96,5% | ||||||
Azot | ~3,5% | ||||||
Dwutlenek siarki | 0,015% | ||||||
Argon | 0,007% | ||||||
Para wodna Tlenek węgla |
śladowe | ||||||
Wenus jest klasyfikowana jako planeta typu ziemskiego i jest czasami nazywana "planetą bliźniaczą" albo "siostrą Ziemi", ze względu na podobną wielkość, wagę i skład chemiczny. Jest pokryta nieprzezroczystą warstwą dobrze odbijających światło chmur kwasu siarkowego, które nie pozwalają na obserwację jej powierzchni z kosmosu w świetle widzialnym. Ma najgęstszą atmosferę ze wszystkich planet skalistych w Układzie Słonecznym, składającą się głównie z dwutlenku węgla. Na Wenus nie ma obiegu węgla, który powodowałby wiązanie węgla w skałach. Nie stwierdzono na niej również żadnych śladów organizmów żywych, które by go wiązały w biomasie. Istnieją przypuszczenia, że w przeszłości na Wenus istniały oceany, tak jak na Ziemi[1], ale odparowały one, gdy temperatura powierzchni wzrosła. Obecny krajobraz Wenus jest suchy i pustynny, tworzony przez pokryte pyłem skały. Woda w jej atmosferze najprawdopodobniej dysocjowała, a ze względu na brak pola magnetycznego, wodór został wywiany w przestrzeń międzyplanetarną przez wiatr słoneczny[2]. Ciśnienie atmosferyczne na powierzchni planety jest 92 razy większe niż na Ziemi.
Szczegóły powierzchni Wenus były przedmiotem spekulacji aż do drugiej połowy XX wieku, gdy zostały zbadana przez sondy z programów Wenera i Magellan. Jej powierzchnia została ukształtowana przez zjawiska wulkaniczne, zachodzące w skali znacznie większej niż na Ziemi, a duża ilość siarki w atmosferze wskazuje na trwającą ciągle aktywność[3][4]. Jednak brak obserwowanych przepływów lawy w okolicach odkrytych kalder pozostaje zagadką. Na planecie jest niewiele widocznych kraterów uderzeniowych, co wskazuje, że jej powierzchnia jest stosunkowo młoda - ma około 300-600 milionów lat[5][6]. Nie ma śladów tektoniki płyt, prawdopodobnie z powodu tego, że jej skorupa jest zbyt sztywna, aby ulegać subdukcji bez obecności wody, która zmniejszyłaby jej lepkość. Wenus może zamiast tego uwalniać wewnętrzne ciepło w okresowych zjawiskach gwałtownego przekształcenia powierzchni[5].