Województwo królewieckie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo królewieckie (łac. Palatinatus Kinsbergensis) – województwo ze stolicą w Królewcu, utworzone przez Kazimierza Jagiellończyka po inkorporacji Prus do Korony Królestwa Polskiego (6 marca 1454), przy ustalaniu nowego podziału administracyjnego terytoriów państwa zakonnego w połowie kwietnia 1454 r.[1][2]
| ||||
1454–1466 | ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Data powstania |
1454 | |||
Data likwidacji |
1466 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Wojewoda | ||||
brak współrzędnych |
Nominację na wojewodę otrzymał w połowie kwietnia 1454 r. Ścibor Bażyński[3], z tytułem tym występuje po raz ostatni 12 kwietnia 1455 r.[4] W związku z toczącymi się działaniami wojny trzynastoletniej, województwo nie zostało praktycznie zorganizowane i więcej nie obsadzane. Od 1456 r. Bażyński występuje z tytułem wojewody elbląskiego (przemianowanego później na malborskiego)[5], chociaż formalną nominację otrzymał dopiero 19 maja 1467 r.[3] Województwo przestało istnieć w związku z postanowieniami pokoju toruńskiego w 1466.