Województwo lubelskie (Królestwo Polskie)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo lubelskie, województwo Królestwa Polskiego istniejące w latach 1816–1837 (oraz 1863) ze stolicą w Lublinie. Ukazem Mikołaja I z 23 lutego/7 marca 1837 r. zostało przemianowane na gubernię lubelską[1].
Ten artykuł dotyczy województwa lubelskiego Królestwa Polskiego. Zobacz też: województwo lubelskie. |
Szybkie fakty Państwo, Data powstania ...
| ||||
1816–1837 | ||||
| ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Data powstania |
1816 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Podział administracyjny | ||||
| ||||
brak współrzędnych |
Zamknij
Szybkie fakty
Zobacz w Wikiźródłach tekst Podział Królestwa Polskiego na Woiewództwa, Obwody i Powiaty przez Namiestnika Królewskiego na dniu 16. Stycznia 1816 roku uczyniony |
Zamknij
Województwo dzieliło się na 4 obwody i 10 powiatów:
- obwód hrubieszowski
- obwód krasnostawski
- obwód lubelski
- powiat lubartowski
- powiat lubelski
- powiat kazimierski (wówczas kaźmierski)
- obwód zamojski (z siedzibą w Janowie)
W czasie powstania styczniowego Rząd Narodowy dnia 28 marca 1863 r. ogłosił Regulamin władz administracyjnych w byłym Królestwie Kongresowym. Według regulaminu zniesiono podział administracyjny na gubernie, a zamiast tego byłe Królestwo Kongresowe podzielono na osiem województw w granicach z 1816 r. Na części terenów guberni lubelskiej przywrócono województwo lubelskie w granicach z 1816 r.[2]