Zakazane piosenki
polski film z 1946 roku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Zakazane piosenki?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Zakazane piosenki – polski czarno-biały muzyczny film fabularny z 1946 w reżyserii Leonarda Buczkowskiego, według scenariusza Ludwika Starskiego.
Zobacz też: inne znaczenia. |
Aktorzy filmu Zakazane piosenki: Danuta Szaflarska i Jerzy Duszyński na okładce czasopisma Film Nr. 9–10 z 1947 | |||
Gatunek | |||
---|---|---|---|
Rok produkcji |
1946 | ||
Data premiery |
8 stycznia 1947 (wersja pierwsza) | ||
Kraj produkcji | |||
Język | |||
Czas trwania |
97 minut (wersja oryginalna drugiej wersji) | ||
Reżyseria | |||
Scenariusz | |||
Główne role | |||
Muzyka | |||
Zdjęcia | |||
Scenografia | |||
Kostiumy |
Władysław Osiński | ||
Montaż |
Róża Pstrokońska | ||
Produkcja |
Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski w Łodzi | ||
|
Film upamiętnia antyniemiecką i partyzancką twórczość muzyczną czasów II wojny światowej, jednocześnie przedstawiając w epizodach historię okupacji niemieckiej od kapitulacji wrześniowej, aż po wkroczenie Armii Czerwonej do Warszawy. Przedstawione w nim piosenki są w większości oparte na autentycznej twórczości wykonawców ulicznych i orkiestr podwórkowych.
Początkowo twórcy planowali zrobienie średniometrażowego dokumentu muzycznego, jednak po jego ukończeniu w 1946 zdecydowano się wydłużyć go do fabularyzowanej wersji pełnometrażowej. Tym samym Zakazane piosenki stały się pierwszym polskim filmem pełnometrażowym nakręconym po II wojnie światowej[1] w kraju. Premiera filmu odbyła się w 1947. Cieszył się on sporym powodzeniem, jednak krytycy zarzucali mu fałszowanie rzeczywistości okupacyjnej i łagodzenie okrucieństw niemieckich tamtego czasu. W związku z tym film został wycofany z kin i skierowany do poprawy. Wersja zmieniona, w większym stopniu akcentująca grozę czasów wojny, weszła na ekrany w 1948. Również i ona była bardzo popularna. Do początków XXI wieku film obejrzało w kinach około 15 milionów widzów.
W 2020 roku druga wersja filmu została poddana cyfrowej rekonstrukcji i udostępniona jest na platformie 35mm.online[2]. Film w wersji zrekonstruowanej cyfrowo emitowany w telewizji na kanałach: Kino Polska, TVP Kultura.