Zamek w Szydłowcu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zamek w Szydłowcu (Zamek Szydłowieckich i Radziwiłłów, Pałac Radziwiłłów) – dawna gotycko-renesansowa rezydencja rodu Szydłowieckich i Radziwiłłów oraz księżnej Anny Sapieżyny będąca jednym z głównych zabytków miasta[1][2].
nr rej. 19/A/47 z 11.02.1947 r., 394 z 23.06.1967 r., 161/A z 18.03.1982 r. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres |
ul. gen. J.Sowińskiego 2 | ||
Typ budynku | |||
Styl architektoniczny |
gotycko-renesansowy z elementami baroku | ||
Architekt |
Franciszek della Lora | ||
Kondygnacje |
4 | ||
Rozpoczęcie budowy |
1470 | ||
Ukończenie budowy |
1480 | ||
Ważniejsze przebudowy |
1515–1526; 1619–1629 | ||
Pierwszy właściciel | |||
Kolejni właściciele |
Szydłowieccy, Radziwiłłowie, Anna Sapieżyna Zamoyska, Skarb Państwa | ||
51°14′N 20°51′E | |||
|
Wybudowany w przez Stanisława Szydłowieckiego w latach 1470–1480 na miejscu dawnego grodu rycerskiego rodu Odrowążów. W latach 1515–1526 nastąpiła przebudowa i rozbudowa gotyckiego zamku na renesansową rezydencję dokonana przez Mikołaja Szydłowieckiego podskarbiego wielkiego koronnego[1][2][3].
Albrycht Władysław Radziwiłł w latach 1619–1629 dokonał ostatniej przebudowy zamku w stylu późnorenesansowym i barokowym[1][2][3].
W 1802 zamek oraz dobra szydłowieckie zakupiła księżna Anna Sapieżyna Zamoyska, która odsprzedała go w 1828 skarbowi Królestwa Polskiego. Wkrótce potem został wydzierżawiony Maurycemu Engermanowi, który urządził tu skład piwa. Nieużytkowany od połowy XIX wieku popadał w ruinę, dopiero w latach 60. XX wieku miał miejsce pełny remont budowli. Zamek oddano miejscowym instytucjom publicznym, obecnie jest siedzibą Szydłowieckiego Centrum Kultury i Sportu oraz Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych[1][2].