Łazarz Zografos
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łazarz, gr. Λάζαρος, przydomek Zografos, gr. Ζωγράφος, dosł. „Malarz” (ur. 17 listopada 810 w starożytnej Armenii, zm. prawdop. 28 września 865 w Rzymie) – bizantyński mnich bazyliański, ikonograf i święty chrześcijański z IX wieku[1] . Znany jest również jako Łazarz Konstantynopolitański, Łazarz Malarz i Łazarz Ikonograf. Żył w trakcie drugiej fali ikonoklazmu bizantyńskiego[2]. Łazarz był pierwszym człowiekiem, który został otoczony kultem świętego konkretnie jako ikonograf. Następną taką postacią była dopiero św. Katarzyna Bolońska.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Św. Łazarz przed cesarzem Teofilem, fresk z XI–XII wieku | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 września 865 |
Czczony przez | |
Wspomnienie |
23 lutego (Kościół katolicki) |
Zamknij