Śmiałkowie Ludu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Śmiałkowie Ludu (wł. Arditi del Popolo) – była włoską bojową organizacją antyfaszystowską założoną pod koniec czerwca 1921, w celu przeciwstawienia się powstającej Narodowej Partii Faszystowskiej Benito Mussoliniego i rosnącej przemocy ze strony paramilitarnych czarnych koszul[1][2]. Grupowała rewolucyjnych związkowców, socjalistów, komunistów, anarchistów, republikanów, antykapitalistów, a także niektórych byłych oficerów wojskowych. Jednymi ze współzałożycieli byli Argo Secondari, Gino Lucetti (który 11 września 1926 próbował zamordować Mussoliniego) oraz Guido Picelli[3].
Trzon Śmiałków Ludu stanowili byli członkowie Arditi, ochotniczej elitarnej włoskiej jednostki wojskowej z okresu I wojny światowej, która m.in. w 1919 okupowała Fiume pod dowództwem Gabriele d'Annunzio, który proklamował tam Regencję Carnaro. Weterani włączeni w tworzenie Śmiałków Ludu, byli blisko związani z anarchistą Argo Secondarim, który również walczył w szeregach Arditi[4]. Niedługo po założeniu organizacji przyłączyła się do niej Formacja Obrony Proletariatu (wł. Formazioni di difesa proletaria). Latem 1921 Śmiałkowie grupowali około 20 000 członków[5].
Śmiałkowie Ludu byli prawdopodobnie pierwszą bojową organizacją antyfaszystowską w historii[6].