Aristokracia (klasë)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Aristokracia është një klasë shoqërore që një shoqëri e veçantë e konsideron rendin e saj më të lartë. Në shumë shtete, aristokracia përfshinte klasën e sipërme të njerëzve (aristokratët) me gradë dhe tituj trashëgues. Në disa, të tilla si Greqia e lashtë, Roma dhe India, statusi aristokratik erdhi nga përkatësia e një kaste ushtarake. Gjithashtu ka qenë e zakonshme, veçanërisht në shoqëritë afrikane, që aristokratët t’i përkisnin dinastive priftërore. Statusi aristokratik mund të përfshijë privilegje feudale ose juridike.[1] Ato zakonisht janë nën monarkun e një vendi apo kombi në hierarkinë e saj shoqërore.[2] Në shoqëritë moderne evropiane, aristokracia shpesh ka përkuar me fisnikërinë, një klasë specifike që u ngrit në Mesjetë, por termi "aristokraci" ndonjëherë përdoret edhe për elitat e tjera, dhe përdoret si një term më gjenerues kur përshkruhet më herët dhe shoqëritë jo-evropiane.[3] Termi aristokraci rrjedh nga greqishtja ἀριστο (aristokratia ἄριστος (aristos) "e shkëlqyeshme", dhe κράτος (kratos) "fuqi".