பண்டைய அண்மை கிழக்கு
From Wikipedia, the free encyclopedia
பண்டைய அண்மை கிழக்கு (ancient Near East), பண்டைய நாகரீகங்களின் தாய் வீடுகளில் ஒன்றாகும். பண்டைய அன்மைக் கிழக்குப் பகுதி, பண்டைய மெசொப்பொத்தேமியாவின் தற்கால ஈராக், தென்கிழக்கு துருக்கி, தென்மேற்கு ஈரான் மற்றும் வடகிழக்கு சிரியா பகுதிகளைக் கொண்டது.[1] அனதோலியா, பண்டைய எகிப்திய நாகரீகம், பண்டைய ஈரானிய, ஈலாம், மீடியா,[2] மற்றும் லெவண்ட் (தற்கால சிரியா), லெபனான், பாலஸ்தீனம், இசுரேல், ஜோர்டான் மற்றும் சைப்பிரசு நாகரீகங்கள், பண்டைய அன்மைக் கிழக்கில் கிமு 2600 ஆண்டுகளுக்கு முன் தோன்றிய நாகரீகங்கள் ஆகும்.
வெண்கலக் காலத்தில் கிமு 4,000ம் ஆண்டில் சுமேரியா நாகரீகத்தின் தோற்றத்திற்குப் பின் பண்டைய அண்மைக் கிழக்குப் பகுதிகளில் நாகரீகங்கள் பரவத் துவங்கியது.
அண்மைக் கிழக்குப் பகுதி உலக நாகரீகங்களின் தொட்டில்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது.[3] இப்பகுதிகளில் முதன்முதலாக வேளாண்மை செய்யப்பட்டது. புதிதாக நகரங்கள் நிறுவப்பட்டது. மேலும் நிறுவனப்படுத்தப்பட்ட நகர இராச்சியங்கள், பேரரசுகள், சமயங்கள், எழுத்து முறைகள், போர் ஆயுதங்கள், போர் முறைகள், சமூக நீதிச் சட்டங்கள், அறிவியல், வானவியல், சோதிடம், கணக்கு, வண்டிச் சக்கரங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இந்நாகரீக காலத்தில் அண்மைக் கிழக்கில் பெரிய அளவில் பேரரசுகள் தோன்றியது.