ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน
From Wikipedia, the free encyclopedia
ระวังสับสนกับ สมเด็จพระราชาธิบดีอับดุล ระห์มัน
ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน ปูตรา อัล-ฮัจ อิบนี อัลมาร์ฮุม ซุลตัน อับดุล ฮามิด ฮาลิม ชะฮ์ (มลายู: Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj ibni Almarhum Sultan Abdul Hamid Halim Shah, ยาวี: تونكو عبد الرحمن ڤوترا الحاج ابن سلطان عبد الحميد حليم شاه) หรือ ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน (8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2446 – 6 ธันวาคม พ.ศ. 2533) ทรงเป็นผู้นำการเรียกร้องเอกราชและนายกรัฐมนตรีคนแรกของประเทศมาเลเซีย ได้รับยกย่องเป็นบิดาแห่งเอกราช (Bapa Kemerdekaan) หรือบิดาแห่งประเทศมาเลเซีย (Bapa Malaysia)[1][2]
ข้อมูลเบื้องต้น ฮิสไฮเนสตุนกู อับดุล ระฮ์มัน, นายกรัฐมนตรีมาเลเซีย คนที่ 1 ...
ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน | |
---|---|
تونكو عبد الرحمن | |
นายกรัฐมนตรีมาเลเซีย คนที่ 1 | |
ได้รับเกียรติเป็น บิดาแห่งอิสรภาพ / บิดาแห่งมาเลเซีย Bapa Kemerdekaan / Bapa Malaysia باڤ مليسيا / باڤ کمرديکاءن | |
ดำรงตำแหน่ง 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 – 22 กันยายน ค.ศ. 1970 | |
กษัตริย์ | |
รอง | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
ก่อนหน้า | จัดตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
มุขมนตรีมาลายาคนที่ 1 | |
ดำรงตำแหน่ง 1 สิงหาคม ค.ศ. 1955 – 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 | |
กษัตริย์ | เอลิซาเบธที่ 2 |
ข้าหลวงใหญ่ | ดอนัลด์ แมคกิลลิฟเรย์ |
ก่อนหน้า | จัดตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | ยุบเลิกตำแหน่ง |
ประธานองค์การมลายูรวมแห่งชาติ คนที่ 2 | |
ดำรงตำแหน่ง 25 สิงหาคม ค.ศ. 1951 – 23 กมราคม ค.ศ. 1971 | |
ก่อนหน้า | อน จาฟาร์ |
ถัดไป | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ | |
ดำรงตำแหน่ง 1 กันยายน ค.ศ. 1960 – 22 กันยายน ค.ศ. 1970 | |
กษัตริย์ | |
นายกรัฐมนตรี | ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน |
ก่อนหน้า | อิซมาอิล อับดุล ระฮ์มัน |
ถัดไป | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเยาวชนและกีฬา | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 1964 – ค.ศ. 1966 | |
กษัตริย์ | |
นายกรัฐมนตรี | ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน |
ก่อนหน้า | จัดตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | เซอนู อับดุล ระฮ์มัน |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ | |
ดำรงตำแหน่ง 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 – 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1959 | |
กษัตริย์ | |
นายกรัฐมนตรี | ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน |
ก่อนหน้า | จัดตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | อิซมาอิล อับดุล ระฮ์มัน |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย | |
ดำรงตำแหน่ง 9 สิงหาคม ค.ศ. 1955 – 30 สิงหาคม ค.ศ. 1957 | |
กษัตริย์ | เอลิซาเบธที่ 2 |
ข้าหลวงใหญ่ | ดอนัลด์ แมคกิลลิฟเรย์ |
ก่อนหน้า | จัดตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | อิซมาอิล อับดุล ระฮ์มัน |
เลขาธิการองค์การความร่วมมืออิสลาม คนที่ 1 | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 1970 – ค.ศ. 1973 | |
ก่อนหน้า | จัดตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | ฮะซัน อัตตุฮามี |
ประธานเอเอฟซี คนที่ 5 | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 1958 – 11 ธันวาคม ค.ศ. 1977 | |
ก่อนหน้า | Nam Cheong Chan |
ถัดไป | คอมบีซ ออทอบอย |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1903(1903-02-08) อาโลร์เซอตาร์ รัฐสุลต่านเกอดะฮ์ ประเทศสยาม (ปัจจุบันอยู่ในประเทศมาเลเซีย) |
เสียชีวิต | 6 ธันวาคม ค.ศ. 1990(1990-12-06) (87 ปี) กัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย |
ที่ไว้ศพ | สุสานหลวงรัฐเกอดะฮ์ |
สัญชาติ | มาเลเซีย |
พรรคการเมือง | องค์การมลายูรวมแห่งชาติ (1946–1988) |
คู่สมรส |
|
บุตร | 7 |
บุพการี |
|
การศึกษา | วิทยาลัยสุลต่านอับดุล ฮามิด โรงเรียนเทพศิรินทร์ ฟรีสกูลปีนัง |
ศิษย์เก่า | St Catharine's College, Cambridge (BA สาขากฎหมายและประวัติศาสตร์) Inner Temple |
วิชาชีพ | ทนาย |
ลายมือชื่อ | |
ปิด