موسیقی راک ایرانی
سبکی از موسیقی / From Wikipedia, the free encyclopedia
راک ایرانی گونهای از موسیقی راک است که در کشور ایران رواج دارد. موسیقی راک در ایران، از اواخر دهه چهل خورشیدی و با ظهور خوانندگانی مانند: کوروش یغمایی،[1][2] فرهاد مهراد، فریدون فروغی و حبیب محبیان رواج پیدا کرد اما پس از انقلاب فرهنگی دستکم در ظاهر امر به دست فراموشی سپرده شد.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (سپتامبر ۲۰۱۸) |
اطلاعات اجمالی موسیقی در ایران, تاریخ ...
موسیقی در ایران | |
---|---|
تاریخ | |
پیش از اسلام | هخامنشیان • ساسانیان |
پس از اسلام | صدر اسلام • مروگی |
معاصر | قاجار • پهلوی • لسآنجلسی • زیرزمینی |
موسیقی سنتی ایرانی | |
مقامها • نظریهٔ ادوار • دستگاهها • تحول مقام به دستگاه • ردیف • فواصل موسیقی ایرانی • گوشه • آوازها • سازها • فرمها | |
دیگر سبکها | |
پاپ • رپ • راک • سمفونیک • جاز • متال • کرال | |
نواحی | |
آذربایجانی • شوشتری • ایلامی • جنوبی • باصری • مازندرانی • بختیاری • سیستانی • بخشیهای خراسان شمالی • بلوچی • بندری • ترکمنی • خراسانی • علوانیه • کردی • کرمانی • گیلکی • لری | |
مناسبتی | |
زرتشتی • نوروزخوانی • تعزیه • رمضان • صلواتخوانی • مداحی | |
بستن
موسیقی راک ایرانی از «راک انگلیسی»، «راک آمریکایی» و سبکهای اروپایی تأثیر گرفتهاست. در این نوع موسیقی نیز همانند بیشتر سبکهای راک، گیتار الکتریک و گیتار بیس و درامز اصلیترین سازها هستند. در بعضی از گروهها کیبورد نیز وظیفه تنظیم ریتمها و سمپلها را بر عهده دارد. اما نکته قابل توجه این است که به دلیل ایرانی بودن اجرا کنندگان این موسیقی، انواع سازها و ریتمها و لحنهای ایرانی در بعضی از آهنگهای تولیدی وجود دارد و در سبک راک است.