جایزه صلح نوبل
یکی از پنج جایزه نوبل / From Wikipedia, the free encyclopedia
جایزه صلح نوبل، یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط آلفرد نوبل صنعتگر و مخترع سوئدی وقف شدهاست. این جایزه، برای اولین بار در سال ۱۹۰۱ اعطا شد.
جایزه صلح نوبل | |
---|---|
زبان نروژی: Nobels fredspris | |
اهداء برای | کمکهای برجسته در صلح |
مکان | اسلو، نروژ |
برگزارکننده | کمیته نوبل نروژ از طرف املاک آلفرد نوبل |
پاداش(ها) | ۱۰ میلیون کرون نروژ (۲۰۲۰)[1] |
نخستین دوره | ۱۰ دسامبر ۱۹۰۱؛ ۱۲۲ سال پیش (۱۹۰۱-10}})[2] |
دریافتکننده کنونی | نرگس محمدی |
بیشترین دفعات برد | کمیته بینالمللی صلیب سرخ (۳) |
وبگاه |
آلفرد نوبل در وصیتنامه خود گفتهاست که این جایزه باید «به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتشها یا تشکیل و ترغیب کنفرانسهای صلح کرده باشد.» جایزه نوبل صلح تنها جایزه نوبل است که در استکهلم داده نمیشود. این جایزه هر ساله در اسلو پایتخت نروژ اهدا میشود.
نرگس محمدی فعال مدنی و حقوق زنان و شیرین عبادی حقوقدان، قاضی سابق دادگاه، نویسنده و مدرس، تنها ایرانیانی هستند که جایزه صلح نوبل را دریافت کردهاند. کمیته جایزه صلح نوبل علت انتخاب خود را، تلاش عبادی برای ترویج مردمسالاری و رعایت حقوق بشر در ایران به ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان در سال ۲۰۰۳ میلادی اعلام نمود.[3]
لیو شیائوبو، آلس بیالیاتسکی، نرگس محمدی، آنگ سان سوچی و کارل فون اوسییتسکی، پنج نفری هستند که در حبس برنده جایزه صلح نوبل شدند، و یک نفر از آنان یعنی بیالیاتسکی تا زمان مرگ در اسارت حکومتش باقی ماند.[4]