جنبش سیاهجامگان
سرنگونی خلافت امویان توسط عباسیان در سال ۷۵۰ / From Wikipedia, the free encyclopedia
جنبش سیاهجامگان، دعوت عباسی یا انقلاب عباسی اشاره به سرنگونی بنی امیه، دومین خلافت از چهار خلافت بزرگ اسلامی دارد که به دست عباسیان انجام شد. امویان که سه دهه پس از مرگ محمد بن عبدالله و بلافاصله پس از خلافت راشدین روی کار آمده بودند که امپراتوری فئودال عرب بودند که بر روی مردمی عمدتاً غیرعرب و غیرمسلمان حکومت میکردند. غیرعربها، چه مسلمان و چه غیرمسلمان، شهروند دستدوم شمرده میشدند و این تبعیض در برابر غیراعراب در نهایت به سرنگونی امویان منجر شد. خاندان بنی عباس ادعا میکردند از نسب عباس، عموی محمد هستند.
گمان میرود که این مقاله ناقض حق تکثیر باشد، اما بدون داشتن منبع امکان تشخیص قطعی این موضوع وجود ندارد. اگر میتوان نشان داد که این مقاله حق نشر را زیر پا گذاشته است، لطفاً مقاله را در ویکیپدیا:مشکلات حق تکثیر فهرست کنید. اگر مطمئنید که مقاله ناقض حق تکثیر نیست، شواهدی را در این زمینه در همین صفحهٔ بحث فراهم آورید. خواهشمندیم این برچسب را بدون گفتگو برندارید. (مه ۲۰۲۰) |
این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. |
انقلاب عباسی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
پشتیبانی
|
پشتیبانی
| ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
سفاح منصور ابومسلم خراسانی قحطبه بن شبیب † حسن بن قحطبه عبدالله بن علی |
مروان دوم نصر بن سیار † یزید بن عمر معن بن زائده |
انقلاب عباسی اساساً پایان حکومت عرب و آغاز یک دوره چندقومیتی با مشارکت همه مسلمانان در خاورمیانه بود. این انقلاب که یکی از خوشسازمانترین انقلابها در دوران خودش بود، تمرکز در دنیای اسلام را به سوی شرق منتقل کرد.
چون عامل این انتقال در اصل ابومسلم بود، بدین دلیل دستگاه خلافت بهوحشت افتاد که او روزی حتماً سر خلیفه را نیز زیر آب خواهد کرد.[2] در نتیجه منصور خلیفه عباسی بنای دشمنی با ابومسلم و بهانهجویی از او نهاد. خلیفه عباسی توانست، او را که در خراسان و سراسر ایران محبوبیت یافته بود، با حیله و نیرنگ به بغداد فراخواند و با دسیسهای به قتل رساند.