Amin al-Husseini
From Wikipedia, the free encyclopedia
Muhammad Amin al-Husseini (en árabe, أمين الحسيني), nado en Xerusalén, ca. 1895 e finado en Beirut o 4 de xullo de 1974, foi un líder nacionalista árabe-palestino e un líder relixioso musulmán na súa calidade de gran muftí de Xerusalén. Antisemita acérrimo, encabezou numerosos pogromos contra os xudeus durante o Mandato Británico de Palestina, ademais de converterse no principal aliado islámico do Terceiro Reich durante a segunda guerra mundial.[1]
Datos rápidos Nome orixinal, Biografía ...
Nome orixinal | (ar) محمد أمين الحسيني |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 1 de xaneiro de 1895 Xerusalén (Imperio Otomán) |
Morte | 4 de xullo de 1974 (79 anos) Beirut, Líbano |
Lugar de sepultura | Martyrs' Cemetery in Beirut (en) |
Grand Mufti | |
Datos persoais | |
Residencia | Berlín (1941–1945) Bagdad (1939–1941) Xerusalén O Cairo |
País de nacionalidade | Mandato británico de Palestina (1920–1948) Imperio Otomán (1895–1920) |
Relixión | Sunnismo |
Educación | Universidade de al-Azhar (pt) |
Actividade | |
Lugar de traballo | Xerusalén |
Ocupación | político , mufti (pt) |
Partido político | Alta Comissão Árabe (pt) |
Membro de | |
Lingua | Lingua turca, lingua francesa e árabe |
Carreira militar | |
Rama militar | Exército Otomano (pt) e Revolta Árabe (pt) |
Conflito | Primeira guerra mundial |
Participou en | |
18 de abril de 1955 | Conferencia de Bandung |
Familia | |
Pai | Mohammed Tahir al-Husayni (en) |
Pechar