Temperatura da cor
From Wikipedia, the free encyclopedia
A temperatura da cor dunha fonte de luz é a temperatura dun radiador ideal de corpo negro que irradia luz dunha cor similar á da fonte de luz. A temperatura da cor é unha característica da luz visible que ten importantes aplicacións en iluminación, fotografía, videografía, edición, fabricación, astrofísica, horticultura e outros campos. Na práctica, a temperatura da cor é significativa só para as fontes de luz que de feito se corresponden un pouco estreitamente coa radiación dalgún corpo negro, é dicir, a luz nun rango que vai do vermello ao laranxa ao amarelo ao branco ao branco azulado; non ten sentido falar da temperatura da cor, por exemplo, unha luz verde ou púrpura. A temperatura da cor exprésase convencionalmente en kelvins, usando o símbolo K, unha unidade de medida para a temperatura absoluta.
Temperaturas de cor superiores a 5000 K denomínanse "cores frías" (azuladas), mentres que as temperaturas de cor máis baixas (2700-3000) K) chámanse "cores cálidas" (amareladas). "Cálido" neste contexto é unha analoxía co fluxo de calor irradiado da iluminación incandescente tradicional en lugar da temperatura. O pico espectral de luz de cor cálida está máis preto do infravermello e a maioría das fontes de luz natural de cores cálidas emiten unha importante radiación infravermella. O feito de que a iluminación "cálida" neste sentido teña unha temperatura de cor "máis fría" adoita provocar confusión.[1]