Baza ortonormalna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Baza ortonormalna – zbiór wektorów w przestrzeni unitarnej z iloczynem skalarnym o następujących własnościach[1]:
- dla każdego (tj. każdy element ma normę 1),
- ortogonalność: dla różnych
- domknięcie (w sensie topologii normowej) otoczki liniowej zbioru jest całą przestrzenią
Pojęcie bazy ortonormalnej rozpatruje się najczęściej w kontekście przestrzeni Hilberta.