Budowla hydrotechniczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Budowla hydrotechniczna – budowla służąca gospodarce wodnej, kształtowaniu zasobów wodnych i korzystaniu z wód[uwaga 1]. Pojęcie budowli hydrotechnicznej obejmuje także urządzenia i instalacje techniczne związane z daną budowlą[1][2][3]. Budowle hydrotechniczne można podzielić na:
- śródlądowe budowle hydrotechniczne
- podstawowym aktem prawnym w Polsce definiującym wymagania techniczno-budowlane dla budowli hydrotechnicznych jest wydane na podstawie odpowiedniej delegacji ustawowej, zawartej w Prawie budowlanym[uwaga 2], rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie. W paragrafie 3 punkcie 1 tego rozporządzenia znajduje się podstawowa definicja pojęcia budowli hydrotechnicznej sporządzona dla potrzeb tego rozporządzenia[1][4]
- morskie budowle hydrotechniczne
- budowla nawodna lub podwodna usytuowana: na obszarach morskich, w rejonie bezpośredniego kontaktu z akwenami morskimi, tj. w pasie technicznym wybrzeża morskiego lub w portach i przystaniach morskich, używa się także pojęcia: budowla morska; dla tej grupy budowli hydrotechnicznych wydano odrębne przepisy techniczno-budowlane, również z delegacji ustawowej zawartej w Prawie budowlanym[2][3][4].
Śródlądowe budowle hydrotechniczne
Morskie budowle hydrotechniczne
Budowlami hydrotechnicznymi[5] śródlądowymi są między innymi[1]:
- jazy
- zapory
- śluzy wodne
- elektrownie wodne
- wały przeciwpowodziowe
- kanały i zbiorniki
- ogrody deszczowe.
Podstawowa w zakresie gospodarki wodnej ustawa – Prawo wodne – posługuje się nieco innym pojęciem: urządzeń wodnych; oba pojęcia w podstawowym zakresie dotyczą tych samych obiektów[6].