Dialekt kulturalny Lwowa
dialekt języka polskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Dialekt kulturalny Lwowa?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Dialekt kulturalny Lwowa[uwaga 1] – polszczyzna używana przez inteligencję Lwowa, zwłaszcza przed II wojną światową. Choć ciążyła ku standardowi ogólnopolskiemu, w zależności od użytkownika i stylu wypowiedzi wykazywała mniej lub więcej cech typowych dla gwar południowokresowych, w tym miejskiej gwary Lwowa.
Ten artykuł dotyczy dialektu kulturalnego Lwowa. Zobacz też: gwara lwowska. |
Według Alfreda Zaręby w języku miejskim Lwowa można wyróżnić mówioną polszczyznę kulturalną używaną przez inteligencję w oficjalnych, zewnętrznych kontaktach oraz polszczyznę potoczną tej samej inteligencji używaną w kontaktach wewnętrznych. Użytkownicy tych odmian znają polski język ogólny, zwłaszcza język pisany. Odróżnia ich to od użytkowników trzeciej warstwy języka miejskiego, czyli gwary miejskiej Lwowa. Posługiwała się nią ludność, która nie znała norm polskiego języka pisanego (niewykształcona)[1].
Polszczyznę kulturalną i potoczną inteligencji Lwowa traktuje się jako całość, określając ją globalnie lwowskim dialektem kulturalnym, i przeciwstawia się ją gwarze miejskiej Lwowa[1]. Obie odmiany języka polskiego są w zaniku, ponieważ przerwana została tradycja językowa miasta. Po II wojnie światowej Lwów nie znajdował się już w obrębie państwowości polskiej, a lwowianie pamiętający mowę zostali rozproszeni po całej Polsce[1].